Archive for Filozofia
Maksymy delfickie – komentarz cz.1
Nie ma co, Rutilius przekładając Maksymy Delfickie dał nam kawał pierwszorzędnej strawy duchowej. Zadziwiające połączenie ponadczasowej treści i lapidarności. Postanowiłem, w ramach swego bloga, spróbować zrekonstruować wyrażający się Maksymach etyczny kodeks czy program. W tym celu podzieliłem je tematycznie na kilka bloków. Pierwszy blok grupujący siedem maksym dotyczy relacji z Bogami: Czcij Bogów Θεους σεβου […]
Simonides
Arete Powiada się, Że Cnota mieszka na urwistych skałach I z prędkimi nimfami odprawia święty taniec, Nie wszystkim śmiertelnym Widzialna, lecz tylko temu, Kto w pocie żrącym serce Dochodzi do szczytu męstwa Simonides levitra generic ordering Co sądzisz o tym wpisie?Genialny (2)Świetny (0)Niezły (1)Kiepski (1)Beznadziejny (1)
Synteza
Kolejna próbka mojej domorosłej filozofii. Nadszedł czas, by spróbować dokonać syntezy dwóch rozważanych dotąd politeistycznych metafizyk. Zacznę od zastrzeżeń: 1) to moja własna próba i w żaden sposób nie wyraża poglądów innych autorów pantheionu, chyba, że sami tak stwierdzą. 2) to próba i jak każda próba jest tymczasowa i wstępna. Może pójdę głębiej w tym […]
Dialektyka chaosu i ładu w słowiańskiej mitologii
Artykuł, który oddaję w ręce Czytelników, jest próbą interpretacji mitologii słowiańskiej w kontekście filozofii samotnika z Efezu, którego myśl została przypomniana i odświeżona na przez Rutiliusa („Mędrzec efeski”). Szkic ten będzie więc korespondował do pewnego stopnia z rzeczonym tekstem, jakkolwiek postaram się wzbogacić go o kilka nowych wątków i przedstawić, jak rozumiem wymienioną w tytule […]
O idiotach, czytając Marka Aureliusza
Słowo „idiota” ma ciekawą historię. Wydaje się, że dzisiaj, choć ma równie pejoratywne zabarwienie co dawniej, zatraciło swe zasadnicze znaczenie. W starożytnej Grecji bowiem ἰδιώτης, słowo to oznaczało osobę, której brak zawodowych umiejętności, a przede wszystkim obywatela skupionego na własnej prywacie, nie interesującego się sprawami własnego państwa społeczeństwa, indywidualistę i jednostkę aspołeczną. W tym znaczeniu […]
Pogański postmodernizm
Niedawno przyszło mi osobiście skonfrontować się z postawą, którą odrzuciliśmy już na pierwszej stronie pantheionu i – muszę przyznać – zmusiło mnie to do pewnej refleksji. Choć zgodziłem się instynktownie z zaproponowanym przez Zaratustrę sądem, to warto – jak sądzę – go szerzej uzsadanić. Obca nam jest również postawa religijnych doktorów Frankensteinów, którzy z kawałków […]
Tradycjonalizm integralny i jego mity cz. III
Kończę już dziś swój skromny cykl o tradycjonalizmie integralnym. Muszę niestety rozczarować tych, którzy oczekiwali systematycznej prezentacji tej ideologii – mogę ich odesłać do książki Mikołejki (Mity tradycjonalizmu integralnego), który zrobił to znacznie lepiej niż ja bym potrafił (nie wspominając o czasie i dostępie do źródeł). Sądzę, że warto jednak zwrócić uwagę na kilka elementów. […]
Tradycjonalizm integralny i jego mity cz. II
Mit Złotego wieku Większość ludzi wszystkich epok narzeka na swe czasy. Świat ich nie zadowala. Jedynie nieliczni, najsilniejsi a jednocześnie pewni swej siły potrafili akceptować świat takim jaki jest i czerpać radość z walki z tymi elementami swej współczesności, które z jakichś powodów im nie odpowiadają. Jednostki najgłębiej niepogodzone z tym światem, uznające swoją epokę […]
![[ermikles]](http://blog.pantheion.pl/wp-content/uploads/2013/09/Ermikles.jpg){kind=avatar}
